ขยับร่าง ย่างเยื้อง ชำเลืองเหยื่อ
สัญชาติเสือ ซ่อนเงื่อน ความเคลื่อนไหว
สายตาจ้อง มองเห็น ความเป็นไป
จนแน่ใจ เหยื่อประมาท โอกาสดี
สัญชาติเสือ ซ่อนเงื่อน ความเคลื่อนไหว
สายตาจ้อง มองเห็น ความเป็นไป
จนแน่ใจ เหยื่อประมาท โอกาสดี
โถมเข้าใส่ ปากอ้า ขาตะปบ
ฝังเขี้ยวขบ เหยื่อยากยิ่ง จะวิ่งหนี
เลือดกระเซ็น ครวญคราง เอาร่างพลี
สิ้นชีวี เป็นเหยื่อ ให้เสือกิน
ฝังเขี้ยวขบ เหยื่อยากยิ่ง จะวิ่งหนี
เลือดกระเซ็น ครวญคราง เอาร่างพลี
สิ้นชีวี เป็นเหยื่อ ให้เสือกิน
ธรรมชาติ นักล่า นั้นป่าเถื่อน
แต่ซ่อนเงื่อน ดูดี อย่างมีศิลป์
ด้วยท่าทาง งามสง่า เป็นอาจินต์
มีเพียงกลิ่น น่ากลัว จากตัวมัน
แต่ซ่อนเงื่อน ดูดี อย่างมีศิลป์
ด้วยท่าทาง งามสง่า เป็นอาจินต์
มีเพียงกลิ่น น่ากลัว จากตัวมัน
สมองเปี่ยม เหลี่ยมเล่ห์ เพทุบาย
มองจุดหมาย แม้นมาด อย่างมุ่งมั่น
เพื่อให้ผล บรรลุ ปัจจุบัน
ไม่เลือกสรรค์ เพราะมันเสือ ใช่เนื้อทราย
มองจุดหมาย แม้นมาด อย่างมุ่งมั่น
เพื่อให้ผล บรรลุ ปัจจุบัน
ไม่เลือกสรรค์ เพราะมันเสือ ใช่เนื้อทราย
นั่นคือเสือ กินหวัง ประทังชีพ
คนมารีบ สรุปภาพ จนเสียหาย
ธรรมชาติ รู้เพียง ต้องเลี้ยงกาย
อิ่มสบาย มันก็หลับ มิขับใคร
คนมารีบ สรุปภาพ จนเสียหาย
ธรรมชาติ รู้เพียง ต้องเลี้ยงกาย
อิ่มสบาย มันก็หลับ มิขับใคร
ต่างจากคน ไม่เคยพอ จะขอเพิ่ม
ตั้งแต่เริ่ม มิสิ้น ยังกินไหว
หาจุดอิ่ม หายอยาก ช่างยากใจ
เหตุอันใด คนเอ๋ย ไม่เคยพอ
ตั้งแต่เริ่ม มิสิ้น ยังกินไหว
หาจุดอิ่ม หายอยาก ช่างยากใจ
เหตุอันใด คนเอ๋ย ไม่เคยพอ
สมองเปี่ยม เหลี่ยมคน ชอบกลนัก
มิรู้จัก ยั้งคิด สักนิดหนอ
หลงตะกละ ให้กรรม มาค้ำคอ
ก็จงรอ ผลกรรม ที่ทำมา
มิรู้จัก ยั้งคิด สักนิดหนอ
หลงตะกละ ให้กรรม มาค้ำคอ
ก็จงรอ ผลกรรม ที่ทำมา
คนและสัตว์ วัดสมอง ต้องลองคิด
ใช้ชีวิต พอเหมาะ ต้องเสาะหา
ธรรมสว่าง คือแสง แห่งปัญญา
ลดอัตตา ลดกิเลส หมดเภทภัย
ธรรมสว่าง คือแสง แห่งปัญญา
ลดอัตตา ลดกิเลส หมดเภทภัย
อยากจะอยู่ อย่างเสือ หรือเหยื่อเขลา
อันโลกเรา คนแยก แผกวิสัย
อิ่มอย่างเสือ หรือตะกลาม ก็ตามใจ
หนทางใน ชีวิต ต้องคิดเอง.
อันโลกเรา คนแยก แผกวิสัย
อิ่มอย่างเสือ หรือตะกลาม ก็ตามใจ
หนทางใน ชีวิต ต้องคิดเอง.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น